Uczestnicy wycieczki

Uczestnicy konferencji poświęconej terenom nadrzecznym i ich integracji z mieszkańcami, podczas kilkugodzinnego spaceru, mieli okazję poznać Gdańsk nie od strony lukrowanych uliczek Głównego Miasta, jak zazwyczaj jest pokazywany turystom lecz z perspektywy miejsc o niezwykłym, a wciąż nie wykorzystanym potencjale.

Spacer, któremu przewodził architekt Jakub Szczepański, przy organizacyjnej pomocy Magdaleny Zakrzewskiej-Dudy z Nadbałtyckiego Centrum Kultury, rozpoczął się przed Domem Muzyka, w którym zakwaterowana była znaczna część uczestników konferencji. Przed wejściem do tunelu pod ul. Podwale Przedmiejskie cicerone opowiedział o smutnej historii sztucznego podzielenia historycznego miasta w wyniku zbudowania arterii i poprowadził grupę pod wiadukt przy ul. Szopy, gdzie w ramach Galerii Zewnętrznej Miasta Gdańska. Tutaj szczególnym zainteresowaniem cieszyła się praca Daniela Milohnica i Aleksandra Rijkersa, zatytułowana „LKW Galler”, a przedstawiająca samochód ciężarowy zaklinowany pod wiaduktem.

Dalej spacer prowadził wzdłuż Kamiennej Grobli do Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, w którym Jakub Szczepański w krótkiej prelekcji skreślił historię systemu wodnego Gdańska. W programie wycieczki nie mogło też zabraknąć wizyty na południowych fortyfikacjach miasta i przy Kamiennej Śluzie – relikcie systemu wodnego z XVII wieku.

Nieco odleglejszym punktem programu było obejrzenie zza szyb autokaru remontowanej aktualnie Łaźni 2 przy ul. Strajku Dokerów w Nowym Porcie, której zadaniem będzie integracja społeczności dzielnicy, a widok Twierdzy Wisłoujście wzbudził podziw uczestników spotkania w plenerze. Po przepłynięciu Martwej Wisły promem i krótkiej wizycie na plaży w Westerplatte, goście mieli okazję obejrzeć piękniejsze oblicze tysiącletniego miasta – Długie Pobrzeże widziane z Ołowianki.

[Show thumbnails]

Gdańsk leży nad dwiema rzekami – Martwą Wisłą i Motławą oraz nad kanałem Raduni. Po wielu latach odwrócenia się od ich wód, życie miasto powoli (bardzo powoli) zaczyna ponownie zwracać się ku nim „twarzą”. Jednym z przejawów tego procesu jest zakończona właśnie konferencja „Tereny nadrzeczne przestrzenią integracji mieszkańców”