Christopher Elliot
Wyspa Skarbów GAK oraz Gmina Wyznaniowa Żydowska w Gdańsku zapraszają 2 grudnia o godz. 18, do wrzeszczańskiej synagogi (ul. Partyzantów 7), na pokaz specjalny Barbary Piórkowskiej „Golem praktyczny. O stwarzaniu i niszczeniu w weekend”. Show odbędzie się ramach finisażu wystawy zbiorowej „Golem”
POKAZ
Spektakl-performance na podstawie inspiracji Kabałą, Życiem i powszechnymi sytuacjami damsko-męskimi (z wykorzystaniem elementów metafizycznych i kuchennych).
Pomysł i teksty: Barbara Piórkowska
Zdjęcia oraz oprawa wizualna: Aleksandra Krotowska-Cacha
Muzyka na żywo: Jan Vinylosław Igiełło w służbie Lud Hauza
Barbara Piórkowska
Rocznik 1974. Poetka, dziennikarka, krytyczka literacka, autorka opowiadań i aktorka amatorka. Skończyła polonistykę na Uniwersytecie Gdańskim. Była dziennikarką „Gazety Wyborczej” w Gdańsku, współpracowała jako recenzentka z kwartalnikiem literackim „Migotania, przejaśnienia…”, przygotowywała w Londynie polską edycję pisma ,,The Sun” dla emigracji. Pracuje z młodzieżą ucząc w pracowni dziennikarstwa prasowego i literatury w Pałacu Młodzieży w Gdańsku. Prowadzi zajęcia twórczego pisania dla dorosłych – m. in. na kolejnych edycjach Festiwalu Rozwoju Osobistego dla Kobiet Progressteron. Laureatka Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska dla Młodych Twórców za rok 2004, stypendystka Marszałka Województwa Pomorskiego (2004, 2005). W 2010 roku jej debiutancka powieść „Szklanka na pająki” Programie Trzecim Polskiego Radia
WYSTAWA
Wyjątkowa i ekskluzywna wystawa zbiorowa:
Christopher Eliot (rysunek)
Andrzej Piecha (rysunek)
Hanna Chroboczek (rysunek)
Barbara Kłosińska-Gembarzewski (rysunek)
Tatiana Samoilova (collage)
Linas Domarackas (rysunek)
Yannick Leider (rysunek)
Daniel Kufel (rysunek)
Jerzy Nawrot (rysunek)
Barbara Kłosińska-Gembarzewski
Ur. w Katowicach od 35 lat we Francji. Skończyła Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. 15 lat pracowała jako dyrektor artystyczny w paryskich agencjach reklamowych. Założycielka i wykładowca malarstwa i rysunku w Stowarzyszeniu Sztuk Plastycznych Cre-art w Sevres (pod Paryżem). Uprawia malarstwo rysunek, grafikę i instalacje. Wiele indywidualnych i zbiorowych wystaw we Francji. Współautorka książki „Kim jest Twój bóg”. Artystka po raz pierwszy prezentuje swoją twórczość w Gdańsku.
Andrzej Piecha
Malarz tajemnic duszy „Wielobarwne plamy krwistych czerwieni, słonecznych żółci, soczystych zieleni, układają się w obrazy kobiet, pięknych samych w sobie, nie wdzięczących się do widza. Poprzez kolory, tkwi zamknięta w nich siła żywiołów natury- olśniewająco urokliwych i zabójczych zarazem. Obrazy łączące takie skrajności mają w sobie pewien magnetyzm, hipnotyzują obietnicą odsłonięcia swych tajemnic. Im dłużej jednak wpatrywać się, tym sens ich bardziej wymyka się, a namalowane kobiety wydają się skrycie drwić z naszych wysiłków.
(…) Twórczość Andrzeja Piechy skłania do refleksji. Przyciągając swą barwną powierzchownością wciąga obserwatora w głębię jego własnej podświadomości. Obrazy pozornie wesołe tchną smutkiem, poczuciem tęsknoty za czymś niedookreślonym. To wspaniałe dzieła, na które patrzeć można godzinami, a wciąż pozostają one dla nas intrygującą zagadką.”
Agnieszka Burek, Dziennik Teatralny Katowice, 2009.
PIECHA jest dojrzałym twórcą o olbrzymim dorobku twórczym, zrzeszonym w Związku Polskich Artystów Plastyków. Uprawia głównie malarstwo sztalugowe w technice olejnej. Brał udział w 63 wystawach zbiorowych i 48 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą (m.in. Weiden – Niemcy, Opolu, Katowicach, Głuchołazach, Rybniku, Koninie, Warszawie).
Daniel Kufel
Malarz, rysownik, grafik. Absolwent gdańskiej PWSSP z 1978 r. Studiował m.in. w pracowniach prof. Hanny Żuławskiej, prof. Kazimierza Śramkiewicza i prof. Czesława Tumielewicza. Członek GTPS i ZPAP, współzałożyciel i działacz Stowarzyszenia „Żuławy Gdańskie”.
Jako malarz prezentował swe prace na wielu wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, brał też udział w wielu wystawach zbiorowych. Od niedawna prócz malarstwa uprawia także grafikę komputerową. Gdańszczanin z urodzenia, od wielu lat mieszka na Żuławach Gdańskich, których nostalgiczny krajobraz i nastrój wyraźnie dostrzec można w jego oryginalnych, fantastyczno-baśniowych dziełach.
Jerzy Nawrot
Poeta, artysta plastyk, pisarz, architekt, konstruktor okrętowy. Uprawia sztuki walki, malarstwo ścienne i wielkoformatowe, solidny rowerzysta i zapalony traktorzysta.
Linas Domarackas
Ur. w 1967 r. w Šiauliai (Litwa).
1985 r. ukończył szkołę sztuk plastycznych w Šiauliai.
1991-1994 – studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
1997-1998 – stypendium warszawskiej fundacji Salon 101.
Od 2007 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (PSU).
Członek międzynarodowej grupy artystycznej Decentryści.
Realizuje i bierze udział w art projektach: Noc Muzeów, Wilno Europejska Stolica Kultury, Ząbkowska ulica artystów, Wielokulturowe Warszawskie Street Party, Kobierce (Teatr Remus), Republika Praska, Grupa litewskich artysyów LDK, Galeria „Pralnia Sztuki”, Spotkania Wielu Kultur (Galeria „Pod Dachem Nieba”, Ciechocinek).
W wystawach bierze udział od – 1985 roku.
Tatiana Samoilova
Pochodzi z Petersburga i na gruncie rosyjskim budziła się jej artystyczna pasja. Artystka miała wiele wystaw indywidualnych w Rosji i Francji. Uczestniczka wielu wystaw zbiorowych. Z wykształcenia inżynier budownictwa lądowego i historyk sztuki.
„Jako symbole bezbarwności czerń i biel tworzą swoje własne zasady gry. Fantazyjna mieszanka kształtów, kwiatów i roślin oraz zwierzęcych i antropomorficznych postaci przypominająca groteski powstała z wyobrażeń artystki. Następnie zaś malarska dłoń umożliwiła jej subtelne wykonanie. I gdyby praca artystki nie była w tak znacznym stopniu zręcznym splotem improwizacji i mieszaniny wzorów, mogłaby niemal przypominać misterne wzory rzeźbionych w marmurze głowic w soborze św. Sofii lub zdobnictwo koronek gipiurowych.(…) I skoro mówimy o korzeniach i źródłach, powinniśmy wziąć pod uwagę rosyjskie pochodzenie Tatiany Samoylovej, które miało wpływ na jej prace. Skrajności, takie jak z jednej strony chromolitograficzna tradycja oraz obrazki z Epinal, przywołujące rosyjską pogańską przeszłość, czy z drugiej strony wyrafinowane dziedzictwo po petersburskim „Świecie sztuki” (…)”.
Elena Tchourilova, krytyk sztuki, pracownik naukowy w muzeum przy Akademii Sztuk Pięknych w Rosji, członek międzynarodowego stowarzyszenia pracowników naukowych.
Yannick Leider
Urodzony w 1946 r. Dyplom gdańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych otrzymał w 1972 r. w pracowniach prof. Jacka Żuławskiego – malarstwo i Hanny Żuławskiej – ceramika. Ma na swoim koncie ponad 300 wystaw w Europie. najważniejsze: Oldenburg (Niemcy), Kunst und Keramiek – Deventer (Holandia), Vallauris, Grenoble, Lyon i Paryż (Francja). Zakupy muzealne: muzeum perfumerii w Grasse, hotel Drouot Paris (najstarszy dom aukcyjny w Europie) – Francja, muzeum w Berlinku – Polska. Kolekcje prywatne: Polska, Francja, Szwecja, Stany zjednoczone, Wielka Brytania, Szwajcaria, Holandia Niemcy. Zajmuje się też literaturą: pisze poezje i prozę oraz artykuły o sztuce. Wykłada sztukę.
Hanna Chroboczek
Uczestniczka 45 wystaw oraz wielu malarskich i rzeźbiarskich plenerów, sympozjów i konkursów w Polsce i za granicą. Rzeźba w śniegu w Valloire (Francja) i Ayas (Włochy) w 2001 r. III nagroda w konkursie „Tczew moje miasto” (malarstwo) w 1992 r. brązowy medal za rzeźbę w salonie w Bourbonne-les-Bains (Francja) w 2000 r. I miejsce w konkursie międzynarodowym na rzeźbę w drewnie w st. Pierre en Chartreuse (Francja) w 2001 r.
Christopher Elliot
Jest artystą malarzem, urodzonym w Ameryce gdzie ukończył bardzo prestiżową nowojorską szkołę rysunku i przez 5 lat pracował w jednym ze studiów filmowych w Hollywood. Obecnie mieszka i pracuje we Francji, w Grenoble. Jak można przypuszczać, sądząc z upodobania plastyka do precyzji, jest on jest bystrym obserwatorem natury. Ironię stanowi fakt, że wszystkie dzieła artysty pochodzą w całości z wyobraźni. Jego głęboka wiedza o naturalnych systemach strukturalnych jest przeobrażana na naszych oczach w formie niepokojących surrealistycznych kompozycji.
Zaproszenie od Barbary Piórkowskiej:
ZAPRASZAM GOLEMOWO I KABALISTYCZNIE!!!
GOLEM – Teoria
Słowo stwarza rzeczywistość. Człowiek stwarza to, co chce – słowem – raniącym, obojętnym, dobrym. Zawsze jest wybór, można mówić dobre albo złe rzeczy. Powołany do życia przez zapisaną i włożoną w usta formułę, imię Boga, Golem – nie mówi – ale działa. To sam człowiek wprawia w ruch glinianą maszynę swego życia i tysiące swoich – sytuacji, zdarzeń, osób.
Bóg stwarza świat w sposób doskonały, człowiek – tak jak umie. Czy dorównuje mu potencją twórczą? Co powiesz, człowieku, to się staje, to masz. Świat zbudowany jest ze słów.
By ożywić golema, Żydzi używali kabalistycznych formuł, Kabała bowiem jako mistyczna filozofia odkrywa prawdziwe ich znaczenia.
Zrobiona z gliny ludzka postać, uformowana za pomocą magicznych formuł, staje się żywa po wypowiedzeniu nad nią cudownego imienia Szem ha-meforasz (wydzielone, odróżnione, domagające się objaśnienia imię) i napisaniu na jej czole słowa ‘emet (prawda). Siła tworzenia jest jednocześnie siłą niszczenia, to ten sam mechanizm, wymagający odwrócenia kolejności liter. Formowanie golema jest ściśle połączone z jego unicestwieniem. Życie ludzkie zamyka się w kole: Kreacja – trwanie – destrukcja.
W tradycji kabalistycznej, w poznawaniu tajemnicy życia i odnajdywaniu związków i głębokiego sensu wszystkich rzeczy – znaczenie ma poznanie Drzewa Życia – Drzewa Sefirot. To drabina, która łączy świat ludzi ze światem boskim. Poznawanie kolejnych wtajemniczeń, poziomów Drzewa daje wiedzę o tym, iż Obecność Boża kryje się za porządkiem świata, a pod powierzchniową strukturą rozwija się ta głęboka, która zawiera w sobie wszystkie plany życia.
Literacka podróż po sefirotach to także porządkowanie słowem tych przestrzeni, badanie i stwarzanie relacji z Bogiem, światem, z drugim człowiekiem i z samym sobą.
Spektakl
W oparciu o motyw golema i Drzewa Sefirot napisałam i zaprezentuję 13 tekstów poetyckich (w tym prozę poetycką – dwa teksty na Intro + 10 wierszy napisanych po jednym do każdej z Sefirot + zakończenie). Utwory nawiązują stylistyką i tytułami do Kabały, ale treściowo mają odniesienie do współczesnego życia codziennego i relacji między ludźmi. Do każdego utworu zagramy na żywo muzykę (Lud Hauza http://www.myspace.com/ludhauza – tekst, wzorem Kabalistów, spróbujemy zamienić na sekwencje matematyczne/muzyczne). Prezentacja zdjęć zilustruje plastycznie przedsięwzięcie.
Spektakl trwa około 40-45 minut.
PROLOG:
Golem jest pusty pusty pusty
To w środku ma dopiero
Jakiś przyszły świat
Być może słońce rzekę kamień czy łyk tlenu
Może nawet będzie
napełniony
Szczęściem
Na razie trwa To – zlepek godzin
Minut i sekund oddechów zatkanych
Siostra w bezruchu
Matka Wiedzy Tajemnej
Utkała mu pod pachą zawieszenie w światach
Niech będzie pochwalone Drzewo Życia
Pod którym stoi pudło życzeń ciszą
Porosła przed-skorupa bytu
Istalacja na fochy, projekcje i żale
Uczynię Ciebie takim, jakim znam Cię
Albo jedynie mogę znać
Nic więcej narzędzia mam zużyte
Po przeszłych pokoleniach wojnach
Emet –
Stwarzanie jest jak kęs marmuru
Wstęp wolny
Brak komentarza