Kilka dni temu pokazałam zdjęcia Zdzisława Piekuta, prezentujące przewrócony nagrobek Gdańszczanina Roku 1967 – Franciszka Mamuszki. Dzisiaj grono miłośników Gdańska spotkało się nad mogiłą Mistrza – autora dziesiątek przewodników o Gdańsku i okolicy.
Wnuczka Franciszka Mamuszki – Dominika i Władysław Sudomir
Paskuda pogoda nie przeszkodziła kilkunastu osobom na pojawienie się na Cmentarzu Oliwskim, gdzie pod drewnianą kapliczką, spoczywa Franciszek Mamuszka. Dzięki „niewidzialnej ręce” kapliczka powróciła do pionu, ale nadal wymaga pilnej i gruntownej konserwacji oraz solidnego umocowania na granitowych kostkach.
Dlaczego na grobie stanęła góralska kapliczka?
– Dziadziuś pochodził z Tarnowa, dlatego po jego śmierci znajomy artysta wymyślił taki właśnie sposób upamiętnienia – wyjaśniła pani Dominika, wnuczka Franciszka Mamuszki. Dodała jednocześnie, że w ubiegłym roku razem z mamą (córką Mistrza) planowały konserwację i umocowanie kapliczki, ale koszty takiego zabiegu przerosły ich możliwości, a ciężka choroba uniemożliwiła podjęcie jakichkolwiek działań dla ratowania drewnianego nagrobka.
Grób Franciszka Mamuszki jest zadbany – rosną na nim kwiaty, zazwyczaj palą się znicze.
Serdecznie Państwu dziękuję za spotkanie i rozmowę. Szczególne podziękowania przesyłam silnej reprezentacji Nowego Portu, z harcerzami z Bałtyckiego Hufca ZHP Gdańsk – Portowa im. Obrońców Westerplatte.
– Młodzież włączy się w opiekę nad nagrobkiem – powiedziała mama harcerki, Ewa Popławska. Nie pochodzę z Gdańska i nie znałam dotychczas tej niezwykłej postaci, ale dzięki sygnałowi od pana Zdzisława Piekuta, jest mi teraz bliska. Cieszę się, że mogłam się włączyć w akcję poparcia dla ratowania tej urokliwej kapliczki – dodała.
Podczas niedzielnego spotkania nad mogiłą, wspólnie ustaliliśmy, że trzeba działać. W najbliższym tygodniu wyślę pismo do Prezydenta Miasta Gdańska Pawła Adamowicza i Zarządu Dróg i Zieleni w Gdańsku, z prośbą o pomoc w zabezpieczeniu kapliczki, która już wrosła w krajobraz Cmentarza Oliwskiego. Tych z Państwa, którzy rozumieją potrzebę ratowania nagrobka Mistrza, proszę o symboliczne poparcie w komentarzu.
Renowacja pomnika Franciszka Mamuszki jest obowiązkiem Gdańska. Sam pomnik jest dziełem sztuki, a Mistrz zasługuje na choćby takie podziękowanie za jego miłość do Gdańska. Ewa Popławska
Z pracami Franciszka Mamuszki spotkałam się po raz pierwszy gdy razem z koleżanką uruchamiałyśmy stronę internetową http://www.stawowie.pl
W działalności Towarzystwa Przyjaciół Sopotu wielokrotnie sięgaliśmy po jego prace. Sygnał iBedekera o złym stanie nagrobka (wcześniej nie wiedzialam, gdzie się znajduje) potraktowaliśmy z mężem b.osobiście. Dopisujemy oliwski cmentarz do listy nekropolii odwiedzanych 1 listopada i cieszymy się, że piękny choć nietrwały nagrobek zostanie odrestaurowany
Popieram!!!!!!!!!!!!!!!!
Popieram .Inicjatywa jak najbardziej potrzebna.
Pełne poparcie :- )
Bardzo popieram i podziwiam Ewa za pomysł i determinację. Potrzebuję tego, bo wciąż czuję dyskomfort, kiedy myślę, że na Biskupiej Górce czekają na przypomnienie i pomnikowe uszanowanie pochówki zacnych Gdańszczan i Gdańszczanek w miejscu, gdzie powstał pierwszy cmentarz Salvator przy obecnej ul. Na Stoku.
Bardzo popieram 🙂
Ciesze się bardzo z tej inicjatywy. Teraz, patrząc na tę kapliczkę, będę miał świadomość, że nie jest ona zapomniana. Często przechodzę obok. Zajrzałem też w minioną sobotę, ale w takim biegu, że się nie liczy i postaram się wkrótce znów zajrzeć.
Ewo! Stajemy w pierwszym szeregu osób wspierających Twoją kolejną,niezwykle ważną i potrzebną inicjatwę.
Krzysztof i Ela
Popieram.Jestem pewna ,że wszyscy uczestnicy spacerów Bedekerowych wspomogą inicjatywę.
Franciszek Mamuszka był przez wiele lat kierownikiem Działu Naukowo-Oświatowego Muzeum Narodowego w Gdańsku. Choćby z tego powodu, ale też z wielu innych, cieszymy się, że miejsce Jego spoczynku będzie pod dobrą opieką. Chętnie dołączymy do grona, które o to zadba. „Jednorożec”-Stowarzyszenie Przyjaciół Muzeum Narodowego w Gdańsku.