Danuta Poczman – prezes Stowarzyszenia Stara Oliwa i animatorka życia kulturalno-towarzyskiego mieszkańców Oliwy, kolejny raz wykazała się pomysłowością i pasją. Tym razem w progi Domu Zarazy, siedziby stowarzyszenia, zaprosiła… Wilno.
Moje korzenie sięgają Wilna, jak wielu, wielu innych gdańszczan. Nigdy jednak nie byłam na Litwie, nigdy nie zostałam zarażona „chorobą”, Wilnem zwaną. Do wczoraj…
Na spotkanie w Domu Zarazy, zatytułowane „Wilno z Oliwie” poszłam jedynie dla Danusi Poczman. Widząc jej zaangażowanie w projekt, nie potrafiłam odmówić. Spodziewałam się garstki starych znajomych gospodyni. Kiedy podeszłam do budynku na zapleczu Domu Zarazy, w którym mieści się zaaranżowana gospodarczym systemem salka teatralno-kinowa… „odbiłam” się od tłumu gości. Wykorzystując jednak cenną umiejętność pokonywania każdej przeszkody, przejętą od trójmiejskich fotoreporterów, udało mi się osiągnąć cel i już po chwili znalazłam się „ramię w ramię” z gospodarzami spotkania.
Gości ciepło przywitała Danuta Poczman, która w ramach Dni Sąsiedztwa oraz odbywającego się Festiwalu „Wilno w Gdańsku”, zaprosiła Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej do wspólnego świętowania w Domu Zarazy. Wyjątkowymi gośćmi była delegacja mieszkańców Wilna z wice Merem Jarosławem Kamińskim i wice Merem Samorządu Czesławem Olszewskim na czele.
Spotkaniu towarzyszyło otwarcie wystawy „Drogi do Gdańska – Exodus XX wieku”, na która składają się plansze obrazujące drogę jedenastu osób, które przywędrowały z ziemi wileńskiej do Gdańska.
Ponad sto osób, które pojawiły się w Domu Zarazy miało okazję wysłuchać (nie wszyscy zainteresowani zmieścili się w sali) prelekcji Bożeny Kisiel, która opowiedziała o realizowanym pomyśle utworzenia interaktywnego, wirtualnego muzeum – „Z Ziemi Rodzinnej do Ojczyzny – Exodus XX wieku”. Projekt, w tworzeniu którego uczestniczą uczniowie VI i XX Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku, studenci Instytutu Pedagogiki UG i Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej w Sopocie, ma na celu ocalenie indywidualnych historii osób, które po II wojnie światowej przemieszczały się z dawnych, wschodnich kresów Polski do Gdańska, oraz tych, którzy Gdańsk opuścili. Pięknym uzupełnieniem wspomnianej prezentacji był pokaz zdjęć zrobionych w Wilnie w latach 2008 – 20010 przez Włodzimierza Piechowicza.
Zanim nastąpiło oficjalne otwarcie wystawy, polały się… łzy. Łzy wzruszenia. Danuta Poczman usiłowała z nimi walczyć, ale czym bardziej starała się je ukryć, tym większym płynęły strumieniem. Z oczyma zamglonymi łzami do zebranych mówiła kurator wystawy Vilija Tulicka, a nawet wice mer Wilna. W końcu, w atmosferze oczekiwania, nastąpiło otwarcie wystawy, a po nim przyszedł czas na wspólne śpiewanie, degustowanie wileńskiego i oliwskiego (a jakże!), chleba ze smalcem, domowych ogórków i wspaniałych wypieków. Rodzinno-przyjacielska atmosfera sprawiła, że goście długo nie mogli opuścić gościnnych progów Domu Zarazy.
Ja, po spotkaniu Wilna w Oliwie zapragnęłam wreszcie poznać rodzinne strony moich rodziców.
Danusiu – nie przypadkiem nazywają Ciebie „Poczman – Zaraza”. Ty naprawdę zarażasz. Pasją:)
Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej – oddział Pomorze, zaprasza 13 października 2011 r. (godzina zostanie podana później) do Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (Plac Zdrojowy 2), gdzie odbędzie się wernisaż wystawy Fotografii Włodzimierza Piechowicza „Wileńskie wędrówki 2006 – 2010”
Wspaniałe, wzruszające spotkanie. Ogromne podziękowania dla tych wszystkich, którzy zechcieli podzielić się swoimi wspomnieniami. Wielkie dzięki za ogromne zaangażowanie młodzieży i nauczycieli z
I Zespołu Szkół Społecznego Towarzystwa Oświatowego w Oliwie, II Gimnazjum STO w Gdańsku, Stowarzyszenia Studio Ekspresji Twórczej, Vi LO i UG. Przeprowadzone przez nich wywiady i wykonane fotografie zaprezentowane na wystawie,wywołały moc emocji.
Joanna
Prośba do Pani Ewy Kowalskiej autorki artykułu o wydarzeniu w Oliwie .
Szanowna Pani,
dziekując o zainteresowanie wieczorem wileńskim jednoczesnie prosze o wprowadzenie istotnych poprawek w Pani relacji z Wieczoru Wileńskiego :
1. wieczór był efektem współpracy Sowarzyszenia „Stara Oliwa” z Towarzystwem Milosnikow Wilna i Ziemi Wileńskiej Oddział Pomorski’
2 ogromny wkład w planowanie i organizację i prowadzenie cyklu spotkań w ramach projektu „Wilno w Oliwie” włozyły nauczycielki I- go i II-go Społecznego Gimnazjum STO w Gdańsku.
3. nie rozumiem jak to sie stalo,że nie wymieniła Pani Studia Ekspresji Twórczej w Gdańsku, I Społecznego Gimnazjum , i II Społecznego Gimnazjum STO w Gdańsku – przedstawiając projekt „Drogi do Gdańska-Exodus XX wieku”, ktorego plonem jest wystawa „Z Wilna do Gdanska” prezentowana w Domu Zarazy,
mówiłam o udziale tych szkół i Studia w projekcie.Oczekują, że w miarę szybko te informacje znajdą sie
w Pani artykule.
Jednoczesnie chciałabym w imieniu Zarządu Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskie Oddział Pomorski wyrazic ogromne uznanie i najserdecznie podziękować nauczycielkom i uczniom z I- go i II-go
Społecznego Gimnzjum STO za pomoc w organizacji imprezy „Wilno w Oliwie.
Mam nadzieje,że pedagogiczno-psychologiczno-młodzieżowy zespół instrumentalno-wokalny „AViSTA”
stworzony przy okazji naszych Biesiad Wileńskich będzie nam jeszcze długo towarzyszył.
Dziękuje rownież bardzo serdecznie i skladam wyrazy uznania Pani Viliji Tulickaite (kurator wystawy) i Pani Małgorzacie Polczyk (projekt graficzny) za przygotowanie wystawy „Z Wilna do Gdańska”
Z wyrazami szacunku –
Bożena Kisiel,wiceprezes Towarzystwa Milosnikow Wilna i Ziemi Wileńskie OddziaŁ Pomorski
Szanowna Pani,
Celem mojej relacji było przede wszystkim pokazanie klimatu tego cudownego wieczoru, co mam nadzieję, mi się udało.
Cieszę się, że Pani uzupełniła mój tekst ważnymi informacjami. Być może przeoczyłam slajd w Pani prezentacji (chociaż wydaje mi się, że zrobiłam zdjęcia wszystkich), na którym umieściła Pani wspomniane w komentarzu nazwiska i organizacje/szkoły.
Myślę, że możemy wspólnie zaprosić zainteresowane tematem osoby na Państwa stronę http://www.tmwizw.tk/, na której między innymi czytam: „Wystawa jest prezentacją przygotowana w oparciu o wywiady prowadzone przez młodzież z gdańskich szkół w ramach projektu „Drogi do Gdańska-Exodus XX wieku””